Pero mis mejores días han sido los que sin fin alguno y ante un papel en blanco, armado con un lápiz o dos, unos pasteles, un rotulador o unos tubos de acrílico, he trazado alguno de esos dibujos, que hace años denomino "bizarres".
No se que hubiera pasado si por algun golpe de suerte económico u otra circunstancia, hubiera o hubiese podido trabajar "SIEMPRE" en este tipo de cosas, no se si la emoción constante hubiera dado buena cuenta de mi, o al contrario, la emoción (por costumbre) se hubiera marchado despacito; hasta a lo mejor, uno termina por acostumbrarse.
Pero no ha sido así, los dibujos libres y bizarres han sido pocos y por eso los quiero tanto.... y gracias a mi reconocida falta de autocrítica, aunque
Les obres d'art mai pasen de moda, per tant, els teus dibuixos o il·lustracions quedaran per sempre inmortalitzats.
ResponderEliminarUna abraçada
Gracies, Irati, per ser tan condescendent amb els meus dibuixos com jo mateix.
ResponderEliminar